Sun

Hej! Przed chwilą skończyłam odrabiać pracę domową, bo dwie godziny od 17:00 do 19:00 spędziłam z koleżanką na dworze. Poszłyśmy na spacer, na którym zrobiłam oczywiście zdjęcia (co by było bez aparatu) - po prostu uwielbiam fotografować. Zamierzam kiedyś kupić sobie nowszy aparat, bo mój jest już stary, ale myślę, że daje radę.

Już nie mogę doczekać się dwu-dniowej wycieczki do Warszawy - jedzie gimnazjum z naszej szkoły. Będzie super. Mam już przygotowane "straszne historie", których nie może zabraknąć na wycieczce. 

Dzisiaj na lekcji muzyki oglądaliśmy film: "Katyń". Bardzo mi się spodobał, ale nie obejrzeliśmy całego. Ostatnio na języku polskim omawialiśmy piękny (wg mnie) wiersz Zbigniewa Herbarta "Dwie krople", który pasuje mi do wojennej wyobrażenia. Przeczytajcie:

Lasy płonęły -
a oni
na szyjach splatali ręce
jak bukiety róż

ludzie zbiegali do schronów -
on mówił że żona ma włosy
w których się można ukryć

okryci jednym kocem
szeptali słowa bezwstydne
litanię zakochanych

Gdy było bardzo źle
skakali w oczy naprzeciw
i zamykali je mocno

tak mocno że nie poczuli ognia
który dochodził do rzęs
 do końca byli mężni
do końca byli wierni
do końca byli podobni
jak dwie krople
zatrzymane na skraju twarzy 

Bardzo lubię czytać wiersze, szczególnie podobają mi się dwa - Haliny Poświatowskiej: "Jestem Julią" i "* * * (Zawsze kiedy chcę żyć...)". To moje ulubione wiersze. Na koniec mam tutaj kilka zdjęć. Między innymi natchnął mnie wiersz Herberta "Dwie krople". Do zobaczenia!